Indrukken
Door: wapoe
Blijf op de hoogte en volg Walter en Nicole
20 April 2011 | Vietnam, Hanoi
Dag lezers,
Vanuit ons 27ste huisje.....
Dit keer kunnen we zelfs mensen logeren.We hebben een bed op overschot. En zowel climatiseur als ventilateur, het kan niet op.2de nachten meest van de tijd of in de boot of in de bus. Meer in de bus dan in de boot - tot grote ergernis van Poesje - ze had immers betaald voor een boottrop over de Mekong en niet voor een bustrip langs de rivier. Maar een volk dat er hier rondloopt! Vanmorgen kregen we van een geestige gids mee dat de Vietnamese boer zo laat op zijn veld zit dat hij s'avonds zijn kinderen nooit ziet en als het dan eens een keertje nieuwjaar is dan verzamelen al zijn kinderen zich rond hun vader en dan telt hij er 15. Waar komen jullie allemaal vandaan? Van jou Pa, hahaha. Maar zo zijn ze al wel met zijn 90.000.000 die Viets, en zeggen dat Nixon en Bush Senior zo hun best gedaan hadden. Maar de governement is zich goed bewust van het probleem en de governement heeft nu gevraagd nog maar 2 kindjes per koppel te maken. Langs de andere kant zijn er dan weer die Chan's die twee keer per dag in de mosquee zitten en die 4 vrouwen mogen hebben. Hoe moet dat dan Sir??Los het maar op vader.
Maar proper meneer, arm maar proper he, dat hebben we eigenlijk overal al gezien. Het straatbeeld van de grote vuilhopen is achterhaald door de recyclagebusiness. Een grote groep (arme) mensen heeft zich gespecialiseerd in het verzamelen en sorteren van alle mogelijke huisvuil en zwerfvuil. Plastics worden zelfs al getrieerd naar de kleur zoals wij dat ook al doen met het glas - brengt weer net iets meer op. Elk guesthouse of restaurant heeft wel iemand in de familie of vriendenkring die in die handel zit en dus scheiden ze zelf al het vuil. Als een vrouwtje een vuilbak langs de straat leegmaakt doet ze dat met een tang en gooit stukje voor stukje in de verschillende zakken op haar karretje. Ze is betaald door de opbrengst van de verkoop van haar afval. Voordeel: alle zwerfvuil wordt opgeruimd. Een goede les voor alle cynische geesten die hun ongeloof in de recyclagebusiness voorwenden als reden om hun afval niet te moeten scheiden. Wat niet aflaat dat mijn Poes toch overal nog vuil ziet hoor! en dat rio;eringen nog altijd stinken natuurlijk. Wanneer wordt die biogas nu eindelijk eens rendabel?
Vanuit ons 28ste huisje. Bijna niet te geloven maar we hebben 5 vensters. Poesje raakt niet uitgekeken. Ons aangetrouwd nichtje logeert hier ook op reis voor haar werk, haar hotel is dus chiquer en duurder, maar ze heeft geenenkel venster. Wat allemaal niet belangrijk wordt he?
Al heel veel dingen gezien in Vietnam. Wat mezelf zoal opvalt: bijna geen privee-autos, enkel bedrijfsvoertuigen en taxi's. Par contre, elkeen heeft zijn brommertje. Allemaal recente types, simpel - geen chique moto's - maar perfekt onderhouden en gepoetst. Ik zag zelfs een zaakje alle geschilderde oppervlaktes van brommertjes beplakken met doorschijnend plastiek - gaan ze langer mee? Maar wat dan ook opvalt is dat de grote wegen tussen steden en de autostrades bijna enkel vrachtwagens en bussen tellen, dus bijna leeg zijn, en gezien alle ontwikkeling relatief recent is (de Yankees hadden enkel verbrande aarde achtergelaten) Zijn de wegen in veel betere staat dan wat we al gezien hebben. Voor vannacht gaan we zelfs een slaapbus riskeren (liggend reizen...).
Wat nog? Voor het eerst weer gezien dat huizen gebouwd worden met dubbele muren. In Thai en Cam leek het allemaal chiquer, maar de muren waren in enkele steentjes van 7 cm! Hier ook wel doorsnee, maar toch al betere constructie.
Heelder straten waar elk winkeltje een afbraak-motoren en ijzer-winkeltje is. Mijn ogen vallen uit mijn kop. Zelf roulementen reviseren, de windingen van electrische motoren met de hand terug leggen, je kan het niet bedenken. En gezien we in de Mekong delta zitten, doorkruisd van rivieren, wordt 50 % van alle transport over water gedaan. Allemaal met gerecupereerde motoren en zelfgemaakte lange schroefassen (2 a 3 meter), der wordt wat afgebriccoleerd.
Ook helemaal nieuw: de baancafees - en dat zijn er heel wat - hebben naast elk tafeltje op de terrassen 1 of 2 hangmatten hangen. En die worden gebruikt! Dus is het perfekt mogelijk met de fiets te reizen, en na elke twee uur pedalleren een potje bier te drinken en een uurtje te knorren in een hangmat. Ik heb een vriend die voor zijn computer zit te kwijlen als hij dit leest, dat weet ik zeker.
Wat ook heel mooi was is de groothandel op water - floating market - waar de boeren hun producten komen verkopen per boot. Meestal doen ze aan monocultuur, dus een boot vol met hetzelfde produkt en dan op de rivier troepen ze bij elkaar - de zoete patatten bij de zoete patatten, de mango's bij de mango's. De kleinhandelaars varen als kopers rond en vullen hun boten met een assortiment om hun winkeltje of kraampje te vullen. Schitterend. Ook een noedelfabriek bezocht met lokale rijstnoedels, een nooit gezien systeem om rijst te pellen - vergeet de molens - of allemaal dingen die mij zijn opgevallen. Volgende keer weer over winkeltjes en restaurantjes.
Kusjes van de andere kant van de bol.
Vanuit ons 27ste huisje.....
Dit keer kunnen we zelfs mensen logeren.We hebben een bed op overschot. En zowel climatiseur als ventilateur, het kan niet op.2de nachten meest van de tijd of in de boot of in de bus. Meer in de bus dan in de boot - tot grote ergernis van Poesje - ze had immers betaald voor een boottrop over de Mekong en niet voor een bustrip langs de rivier. Maar een volk dat er hier rondloopt! Vanmorgen kregen we van een geestige gids mee dat de Vietnamese boer zo laat op zijn veld zit dat hij s'avonds zijn kinderen nooit ziet en als het dan eens een keertje nieuwjaar is dan verzamelen al zijn kinderen zich rond hun vader en dan telt hij er 15. Waar komen jullie allemaal vandaan? Van jou Pa, hahaha. Maar zo zijn ze al wel met zijn 90.000.000 die Viets, en zeggen dat Nixon en Bush Senior zo hun best gedaan hadden. Maar de governement is zich goed bewust van het probleem en de governement heeft nu gevraagd nog maar 2 kindjes per koppel te maken. Langs de andere kant zijn er dan weer die Chan's die twee keer per dag in de mosquee zitten en die 4 vrouwen mogen hebben. Hoe moet dat dan Sir??Los het maar op vader.
Maar proper meneer, arm maar proper he, dat hebben we eigenlijk overal al gezien. Het straatbeeld van de grote vuilhopen is achterhaald door de recyclagebusiness. Een grote groep (arme) mensen heeft zich gespecialiseerd in het verzamelen en sorteren van alle mogelijke huisvuil en zwerfvuil. Plastics worden zelfs al getrieerd naar de kleur zoals wij dat ook al doen met het glas - brengt weer net iets meer op. Elk guesthouse of restaurant heeft wel iemand in de familie of vriendenkring die in die handel zit en dus scheiden ze zelf al het vuil. Als een vrouwtje een vuilbak langs de straat leegmaakt doet ze dat met een tang en gooit stukje voor stukje in de verschillende zakken op haar karretje. Ze is betaald door de opbrengst van de verkoop van haar afval. Voordeel: alle zwerfvuil wordt opgeruimd. Een goede les voor alle cynische geesten die hun ongeloof in de recyclagebusiness voorwenden als reden om hun afval niet te moeten scheiden. Wat niet aflaat dat mijn Poes toch overal nog vuil ziet hoor! en dat rio;eringen nog altijd stinken natuurlijk. Wanneer wordt die biogas nu eindelijk eens rendabel?
Vanuit ons 28ste huisje. Bijna niet te geloven maar we hebben 5 vensters. Poesje raakt niet uitgekeken. Ons aangetrouwd nichtje logeert hier ook op reis voor haar werk, haar hotel is dus chiquer en duurder, maar ze heeft geenenkel venster. Wat allemaal niet belangrijk wordt he?
Al heel veel dingen gezien in Vietnam. Wat mezelf zoal opvalt: bijna geen privee-autos, enkel bedrijfsvoertuigen en taxi's. Par contre, elkeen heeft zijn brommertje. Allemaal recente types, simpel - geen chique moto's - maar perfekt onderhouden en gepoetst. Ik zag zelfs een zaakje alle geschilderde oppervlaktes van brommertjes beplakken met doorschijnend plastiek - gaan ze langer mee? Maar wat dan ook opvalt is dat de grote wegen tussen steden en de autostrades bijna enkel vrachtwagens en bussen tellen, dus bijna leeg zijn, en gezien alle ontwikkeling relatief recent is (de Yankees hadden enkel verbrande aarde achtergelaten) Zijn de wegen in veel betere staat dan wat we al gezien hebben. Voor vannacht gaan we zelfs een slaapbus riskeren (liggend reizen...).
Wat nog? Voor het eerst weer gezien dat huizen gebouwd worden met dubbele muren. In Thai en Cam leek het allemaal chiquer, maar de muren waren in enkele steentjes van 7 cm! Hier ook wel doorsnee, maar toch al betere constructie.
Heelder straten waar elk winkeltje een afbraak-motoren en ijzer-winkeltje is. Mijn ogen vallen uit mijn kop. Zelf roulementen reviseren, de windingen van electrische motoren met de hand terug leggen, je kan het niet bedenken. En gezien we in de Mekong delta zitten, doorkruisd van rivieren, wordt 50 % van alle transport over water gedaan. Allemaal met gerecupereerde motoren en zelfgemaakte lange schroefassen (2 a 3 meter), der wordt wat afgebriccoleerd.
Ook helemaal nieuw: de baancafees - en dat zijn er heel wat - hebben naast elk tafeltje op de terrassen 1 of 2 hangmatten hangen. En die worden gebruikt! Dus is het perfekt mogelijk met de fiets te reizen, en na elke twee uur pedalleren een potje bier te drinken en een uurtje te knorren in een hangmat. Ik heb een vriend die voor zijn computer zit te kwijlen als hij dit leest, dat weet ik zeker.
Wat ook heel mooi was is de groothandel op water - floating market - waar de boeren hun producten komen verkopen per boot. Meestal doen ze aan monocultuur, dus een boot vol met hetzelfde produkt en dan op de rivier troepen ze bij elkaar - de zoete patatten bij de zoete patatten, de mango's bij de mango's. De kleinhandelaars varen als kopers rond en vullen hun boten met een assortiment om hun winkeltje of kraampje te vullen. Schitterend. Ook een noedelfabriek bezocht met lokale rijstnoedels, een nooit gezien systeem om rijst te pellen - vergeet de molens - of allemaal dingen die mij zijn opgevallen. Volgende keer weer over winkeltjes en restaurantjes.
Kusjes van de andere kant van de bol.
-
20 April 2011 - 09:44
Mariska:
Jullie wapoe relaas lezen 's morgens bij het ontbijt, een opkikker voor de dag! Prachtig.
Doe zo voort. Dikke kussen. -
20 April 2011 - 11:03
Guy:
Juist de foto's aan Marina getoond. Het water komt haar in de mond om ook zo een reis te ondernemen. Maar geen nood we zullen maar voortwerken. Dikke kus van haar en mij -
20 April 2011 - 12:15
Ma En Pa:
het is een andere leefwereld maar ze zijn waarschijnlijk ook gelukkig anders dan hier.doe zo verder en tot later kusjes van ons -
20 April 2011 - 16:10
Desiree:
Hallo Nicole en Walter,
Leuk om jullie verslag te lezen , zeker zo met die belgische termen, is soms niet zo makkelijk te begrijpen.
Fijn dat jullie een leuke tijd hebben en veel zien.
Groetjes Desiree -
20 April 2011 - 19:56
Os Rosnales:
Prettig, aangenaam weergegeven reisbelevenissen. Ook steeds heel verduidelijkende en plezante foto's. Koffie/thee goed voor vrouw? -
21 April 2011 - 09:57
Johannie:
Hallo beste reizigers, We genieten met volle teugen met jullie mee. Dat jullie dat ook met ons op die manier delen vinden we fantastisch! en dat jullie ondertussen ook nog de verjaardagen onthouden!!! Vandaag krijgt Sophie resultaat van de tests in de pijnkliniek en vindt men hopelijks een behandeling die haar er van af kan helpen. Zaterdag genieten we samen van Rita´s jaardag. Ondertussen genieten we van volop regen voor de plantjes. Geniet ze verder en blijf ons op de hoogte houden. Bjs. Johannie -
22 April 2011 - 18:16
Eddy:
Het is een totaal andere wereld dan onze westerse. Misschien zijn wij vrijer en hebben wij het beter of is het omgekeerd.Ze hebben zeker een prachtige natuur en de zon .Vooral de zonsondergangen blijven op het netvlies geprint met hun oneindige kleurenpracht.Om nooit te vergeten. Nog prettige reis , veel momenten van verwondering en bewondering en veilige terugreis.
eddy/bie -
27 April 2011 - 11:33
Luna En Lieve:
ik stond een beetje achter met het lezen van jullie verhalen
geniet verder van jullie reis
kusjes
-
01 Mei 2011 - 20:34
Frans En Lea:
Hallo lea frans hier nog eens wij hadden het zo druk dat wij achter stonden met lezen ,maar ja hier gaat het allemaal nog in een tempo van vooruit ,iets dat bij jullie wel anders zal zijn ,zo te lezen liggen ze daar in een hangmat iets dat wij ons niet kunnen permiteren , of geen tijd voor nemen zoals je wil ,Nicole ik hoop dat je het nog terug gewoon wordt in een goed bedje te slapen in elk geval doe stef de vele groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
