Eindelijk regen

Olá lieve allemaal, hier zijn we weer met nummer 2.
Een hele dag safari gedaan romdom allerlei bezienswaardigheden in de ex-diamantmijnen of chapadas. Dat ging van de alom in de wereld vertegenwoordigde watervallen (zonder veel water want ook hier in Bahia is een regenvaltekort) over ondergelopen cavernes en grotten tot een ruime grot vol -mieten en -tieten en tenslotte de beklimming van een tafelberg (natuurlijk mét kruis erop), heel hoog en droog en alles werkelijk overschouwend. We hadden geluk die dag, we waren maar met zijn vieren geboekt dus kregen we een goede chauffeur-gids en een luxe jeep. Mocht ook wel.... We hadden een keigoede gids, zelf fotograaf met een machien 10 keer dikker dan dat van ons - eigen site met veel foto´s, maar vooral, hij hield ook van vogeltjes, insekten en bloemetjes, dus we zijn heel goed aan onze trekken gekomen die dag. Hij kon ook gelijk alle vogeltjes identificeren die ons tot dan opgevallen waren, meevaller.
Diezelfde avond hebben we geboekt voor de volgende nacht op een goede 500km daarvandaan, dus ´s morgens om 7.30h op de bus tot 17.30h, aankomst in praia do forte, de lol kon niet op. Maar ge ziet veel, ge observeert, ik zei al dat ik nog nooit een volk zoveel bier had zien drinken, ik heb ook nog nooit een volk zoveel ijskreem zien eten. Mac Donalds heeft hier in de shoppings en busstations verkooppunten van uitsluitend MacDo ijsjes. De Sundea kenden we al van in Canada, maar ze hebben er nog een stuk of wat bij uitgevonden. Eentje heet bv. Ovomaltine. In een oranje gelijkend kartonnen bekertje, zuiver diefstal of doodsimpel overgekocht? We hebben een klein ijsje geproefd maar we hebben beslist ons eerder bij de nationale hefsport aan te sluiten.
Bon, dus wijle naar ons dorp aan zee. We hadden een dorpje uitgepikt een 50km noord van Salvador en te bereiken met de lokale bus. We vonden een poussada net aan de bushalte, dus niet te ver sleuren met de bagage. Goeie combinatie? Vergeet het. Ik ken knokkke alleen van horen zeggen maar het kan de vergelijking doorstaan. Elk huis een handelshuis, hoe sjieker hoe liever. Buiten seizoen alles om 7uur dicht en de restaurants kijken je om 8u al buiten. Wel een mooi stand, een schone, niet vervuilde zee ( en dat schijnt raar te zijn rond de steden) en veel schaduw voor de bleekscheten die we zijn. 100% braziliaans publiek, ook bleker van huid dan in de stad, de ene helft dieners en diensterstjes en de andere helft die zich met alle gemak laat bedienen. 1 dag om ons te verbazen, een 2de dag om aan geld te geraken - de geldspuwers waren ofwel out of service ofwel accepteerden ze geen buitenlandse kaarten - en de 3de dag om er vlug weer weg te komen.
Aan geld raken is hier dus ook een stuk moeilijker en frustrerender dan in Azië. Daar had je steeds op loopafstand ergens een geldautomaat die alle buitenlandse kaarten herkende en aanvaardde. hier is dat dus helemaal niet zo. Daarenboven is het zo dat, zelfs al staat jouw systeem vermeld, bvb maestro of visa-electron, dan gaat hij wel helemaal met je mee, tot op het moment dat ge de code intikt. Braziliaanse kaarten hebben 6 digits en de onze maar 4, dus die klotemachienen willen geen codes met 4 cijfers aanvaarden. ge moet dus al een buitenlandse bank vinden (HSBC of City of zo) en dan kunt ge een max van ongeveer 400 euro afhalen in real., maar das direkt op en dan begint de sport weer van voor af aan, waar pinnen?? Probleem is dat die buitenlandse banken enkel in de steden zitten, bvb ons toeristendorpje had er geen, dus ge ziet het al, om de zoveel .. weer naar de stad als ge nog kunt om weer bij te tanken. Geld is zowiezo altijd een probleem, vooral dat ge er steeds te weinig van hebt, maar zelfs: ten eerste moet ge altijd cash hebben want hun kaartlezers zijn maar al te dikwijls out of order; ten tweede, als ge cash betaalt, wees dan op je hoede. Overal, tot de kassiersters in de warenhuizen vergissen zich ten hunner voordeel ofwel in de prijs ofwel on het weergeven, steeds met de lach of een grapje of een goede verontschuldiging, maar iedereen probeert telkens weer. Zelfs voor een busticket. Gelukkig spuwen de machientjes wel de juiste bedragen of we waren allang weer thuis geweest....
Enfin, nu hebben we een ticket voor Recife, 1000 km verder, een goeie 14uur bus, dus slaapwel, we vertrekken binnen 3 uurtjes om 19.30u.
Denk nu niet dat ik de mensen constant zit te begapen maar na 2 uurtjes busstation moet ik toch weer hetvolgende kwijt : Ten eerste: Brazilianen roken bijna niet. 1 op 100 zal veel zijn denk ik. Stel dat er hier 1000 man rondloopt, enkel bij de hoofdingang staat er een asbak en daarstraks staken er 2 halve sigaretten in het zand. Ook in cafés of restos wordt er niet gerookt. Op straat, heel zeldzaam. Ten tweede: ze poetsen hier vlijtig en veelvuldig hun tanden. Ge kunt geen openbaar toilet binnenlopen of der staat er minstens eentje zijn tanden te poetsen. Kweet het natuurlijk niet van de vrouwen - poesje vragen. En ten derde: ze zijn verzot op totobololotto: we zitten hier juist naast een aanschijfrij voor zo´n biljettenslijterij en ik heb net gevolgd dat ze een half uur in de rij staan alvorens ze hun nummerkes kunnen invullen. Wat een engelengeduld.
Ondertussen is Poesje weer in paniek: er vertrekt een bus naar Recife en tis niet de onze en de onze staat niet geafficheerd.... Kga eens kijken....
Hoi, heelhuids toegekomen en de boel al verkend. We logeren in een "dorpje" op 6 km van recife, want dat is weer een té grote stad om gezellig te zijn. Olinda heeft ongeveer 23 kerken en kathedraals te bezoeken, we hebben er nu al meer dan 10 gezien en dat is wel meer dan voldoende voor nu, op straffe van indigestie. Maar het is wel weer schrikbarend om verder te trekken. Olinda is gezellig, laagbouw, kleine smalle straatjes met oude huisjes meestal geschilderd in vrolijke kleuren én aan zee zonder een strand te hebben. Par contre, de skyline van de andere 180º die geen zee is, is afgeboord met allemaal hoogbouw en wolkenkrabbers. Hoe gaan we dat doen om daar weer doorheen te laveren....
En dan een dagje Recife. Een stad meer dan groot genoeg om op elke kaart te staan, ooit gebouwd door de hollanders geloof ik en dan weer veroverd door de Portugezen.... en nu helemaal in restauratie. Geen building, kerk of museum of overheidsgebouw of ze hadden het helemaal omkleed met een spinneweb van stellingen en netten. Wat een werkverschaffing. Volgens mij werkt 10% van de bevolking aan restauratie. Vandaar dat de werklooscijfers hier vrij laag zijn. Heel het oude centrum is één grote markt, zowel binnen de huizen en winkels als in de straat, elke m² is bezet. Maar ge vindt er dan ook alles en alles. Van het oudste en traditioneelste Brazil tot het nieuwste Chinees. Zelfs wij hebben er iets gevonden om te kopen: Poesje had in België een nieuw fotoapparaatje gekocht en een reservebatterij moest worden besteld - 14 dagen of langer - en zou 60 Euro kosten, zowel bij de fotograaf als in de Mediamarkt en andere alles-hebbers. Hier? Ze halen je batterijtje eruit: Olympus HN343 en gaan effe onder de toonbank. Bovenop de toonbank lag alles van Fudji, Nikon, Sony en noem maar op maar haar batterijtje kwam van onder toog. Wel helemaal hetzelfde, alleen "Made in China" en 20 Euro. Vent heeft ze nog voor ons getest en gedemonstreerd! Wat zijn we toch stom met al ons protectionisme in Europa om die dingen niet toe te laten. Tenslotte is het maar uitstel van executie, de volgende i-pidpadpodth zal zowiezo uit china komen; We zouden beter toegeven op welke terreinen we verloren hebben en terug vooruit kijken.
Maar bon, wijle weer weg uit Olinda. Poesje had een plezant plaatsje gevonden aan zee met een hotelletje in aanbieding. Twee bussen en een gedeelde taxi (weer Afrika) , een halve dag transport en we zitten op een godvergeten wit strand met welgeteld 10 vissersboten, 24 cabanas op het strand (over een goeie kilometer) met bier, alle visjes en krabbedinges. We hebben zo daarjuist zelfs een schotel favas veroberd, op het strand met een een aankomende storm, hoogwater - al 2 keer naar boven gevlucht - echt genieten.
Heel weinig vuilnis ook, iets waaraan ik toch eens een speciaale aflevering moet wijden. Wat een vuilnis de mens toch niet achterlaat op deze wereld. het begint me hoe langer hoe meer te ergeren. En niet alleen pis kak poep, was het dat maar, al stinkt dat uren in de wind, maar al dat glas, plastiek, flessen, blikken en zakken. Enfin, zwijg erover, in Brazil is het nog niet aan de orde blijkbaar, nog een generatie of 2 misschien.... Maar hier is het proper. hier blijven we een weekje, misschien met wat uitstappen als we bussen vinden. We hebben zelfs een computer-xerox-gevonden, zo noemt het internetcafé, dus kunnen we weeral volgen wat er in de wereld gebeurt. Want het nieuws, HET NIEUWS!!! en televisie in het algemeen! Een regelrechte ramp. Nieuws is enkel en alleen fait-divers, overvalletjes, drugdealers opgepakt, zwaar verkeersongeval met alle comentaren van familie, buren en omstaanders, en dan sport natuurlijk. Zo zagen we vandeweek heel toevallig de verlengingen van Chelsea-Bayern. En dan voor de rest showkens van het 23ste knoopsgat, telenovellekens die ze naar het schijnt ook in Portugal geven, maar die ik gelukkig nog nooit moeten zien heb, en kwiskes over de bekende mensen actualiteit . Aan de TV kent ge de cultuur van de mensen.
Jongens wat een wild weer, genoeg voor vandaag , Poesje heeft net nog een pintje besteld...
Um beijinho de Jacumã,
xxxxxxxWalter en Nicole