MACHU PICCHU2
Blijf op de hoogte en volg Walter en Nicole
08 Maart 2017 | Peru, Lima
Dag allemaal
Hier zijn we weer, zij het met veel vertraging. Met 4 mensen reizen is heel anders dan met zijn beidjes. Alles zit vol gepland, en elke vrije minuut wordt volgekletst. Nu zitten we in de luchthaven te wachten op een uitgestelde vlucht, dus steel ik dit momentje. Nog 5dagen en we zijn alleen.
Op dat kleuterschool project bij Stefanie Van Erps, Casa Lena, werden we dezelfde avond nog gedropt op het eindejaars-schoolfeest. Gelukkig hadden we balonnen en cadeautjes mee, dat maakte er een extra feest van. Maar het projekt blijft open en de kinderen , ook oud-leerlingen, kunnen er terecht om hun namidddag te vullen met activiteiten. School, zowel lagere school als kleuterschool eindigt hier op de middag, daarna zijn de kinderen vrij en dus op straat... Casa Lena vangt de kinderen op van minder bedeelde famillies. Er waren maar liefst 10 Vrijwilligers (België, G.B., en Australië). Die betalen voor hun verblijf en voor hun eten - wat zijn de tijden veranderd tegen vroeger. Wij verdienden geld als vrijwilliger of werden op zijn minst vrijgehouden van kosten. Het project is wel heel professioneel opgebouwd, goed gedaan. Dit alles mogelijk gemaakt dankzij sponsering van vrienden en familie , maar vooral dankzij moeke en vake (=zeg maar alle bouwkosten geleend, en dat is al heel wat). De kindjes zijn dus gratis op school, de ochtend voor enkele gehandicapten (down sydroom, blinden, ...) de namiddag voor de kleuters ( voormiddag gaan deze naar de reguliere Peruviaanse school). Mooi, we zijn er 3 nachten gebleven. Vandaar hebben we een DURE excursie gedaan, boven in de bergen om de condor-arenden te gaan zien. Was wel een hele dag, auto, dan 4uur klimmen, de condorwatch, afdalen naar de auto en dan de hele rit terug. Maar het was de moeite waard. We hebben er een heel stel gezien. We waren maar met zijn drieën want Pat lag, geveld door hoogteziekte en buikloop, in bed. Haar hoogteziekte hebben we moeten behandelen. Mick en Nicole lopen te puffen en te hijgen op deze hoogten maar bibieke heeft nergens last van, heeft weer geluk.
Vanuit Curahuasi hebben we twee uur getaxiet naar Ollantaytambo(een pint voor al wie dat kan herhalen als we mekaar ontmoeten) om te gaan zien wat we - volgens de foldertjes - allemaal moeten doen alvorens te sterven : de Inca ruines van Machu Picchu gaan zien. Bij onze dood hoeven jullie dus helemaal niet meer te wenen. Het is overweldigend en loont zeker de moeite, sommigen vinden het zelfs beter dan de Ankor Watt ruines in Cambodja, maar das allemaal persoonlijk en dat moet ge dus zelf maar weten. Indrukwekkend zijn de hoogteverschillen, de bouwtechniek teruggeprojekteerd in de tijd, de conservatie en de organisatie, schitterend.Maar je betaald er wel voor, treintje tot aan de voet van de berg, 1.30u voor 127$ a /r, bus tot de ingang 30min 25$ a/r, ingang 48$, alles per persoon natuurlijk. ( stikkeduur dus in vergelijking met de Ankor Watt) Daarvoor moet je al lang aan de ATM- geldspuwer staan aanschuiven. We hebben er een godganse dag in rondgelopen(om 4.30u opgestaan) , honderden foto's afgeklikt, 5 keer onze regenponcho's aan en uitgedaan ( regenseizoen) , niemand had een Fitbit , dus we weten niet hoevaal stappen we hebben gedaan en hoeveel hoogteverschil we hebben overbrugd, honderd keer whaawh gezegd, en devolgende dag uitgerust en nagenoten.
Vandaag zijn we dan op weg naar Puerto Maldonando, vanwaar we een 4-daagse jungletrip besteld hebben, maar tja, we zouden op dit eigenste uur afgehaald worden aan de vlieghaven terwijl we hier nog steeds zitten te wachten tot de vlucht op het bord verschijnt. Zal het nog voor vandaag zijn??? We zijn alweer voor 6 uur opgestaan. Als we vliegen, vliegen we wel terug naar een voor ons gewone hoogte, dus de adem en hoofdpijn probleempjes zullen wel weer snel verdwijnen. Maar kwil hun smoeltjes wel eens zien als er een nieuwsgierig tarantulaatje aan een draad afzakt om te komen kijken naar die toeristjes.
Gisteren ook mijn poesje gelukkig gemaakt. Hebben in Cusco een stop gemaakt om voor ons twee een Peru Hop On Hop Off ticket te kopen. Als Pat en Mick hun vlieger terug naar Lima nemen (8maart, na de jungle) gaan wij nog wat verder jungelen en tarantullakes bekijken om op 10 maart de nachtbus te pakken van Peru Hop tot Puno, de grens met Bolivia. Een Peru Hop ticket is 1 jaar geldig , je kan gelijk waar afstappen en dan later als het je schikt weer opstappen. Dat bestel je zelf online en dan komt de bus je oppikken aan je hotel. Luxe luxe luxe rugzakkenreis! Maar, dat mag wel op onze leeftijd.
Poesje is er mee in de hemel, we vertellen later wel hoe hemels het echt is...
dikke kus, walter en nicole.
Sorry, ook deze keer geen foto's, we slagen er niet in. Ook sorry voor de lettergrootte, ook daarin slagen we niet. Misschien inzomen, kan dat?
Hier zijn we weer, zij het met veel vertraging. Met 4 mensen reizen is heel anders dan met zijn beidjes. Alles zit vol gepland, en elke vrije minuut wordt volgekletst. Nu zitten we in de luchthaven te wachten op een uitgestelde vlucht, dus steel ik dit momentje. Nog 5dagen en we zijn alleen.
Op dat kleuterschool project bij Stefanie Van Erps, Casa Lena, werden we dezelfde avond nog gedropt op het eindejaars-schoolfeest. Gelukkig hadden we balonnen en cadeautjes mee, dat maakte er een extra feest van. Maar het projekt blijft open en de kinderen , ook oud-leerlingen, kunnen er terecht om hun namidddag te vullen met activiteiten. School, zowel lagere school als kleuterschool eindigt hier op de middag, daarna zijn de kinderen vrij en dus op straat... Casa Lena vangt de kinderen op van minder bedeelde famillies. Er waren maar liefst 10 Vrijwilligers (België, G.B., en Australië). Die betalen voor hun verblijf en voor hun eten - wat zijn de tijden veranderd tegen vroeger. Wij verdienden geld als vrijwilliger of werden op zijn minst vrijgehouden van kosten. Het project is wel heel professioneel opgebouwd, goed gedaan. Dit alles mogelijk gemaakt dankzij sponsering van vrienden en familie , maar vooral dankzij moeke en vake (=zeg maar alle bouwkosten geleend, en dat is al heel wat). De kindjes zijn dus gratis op school, de ochtend voor enkele gehandicapten (down sydroom, blinden, ...) de namiddag voor de kleuters ( voormiddag gaan deze naar de reguliere Peruviaanse school). Mooi, we zijn er 3 nachten gebleven. Vandaar hebben we een DURE excursie gedaan, boven in de bergen om de condor-arenden te gaan zien. Was wel een hele dag, auto, dan 4uur klimmen, de condorwatch, afdalen naar de auto en dan de hele rit terug. Maar het was de moeite waard. We hebben er een heel stel gezien. We waren maar met zijn drieën want Pat lag, geveld door hoogteziekte en buikloop, in bed. Haar hoogteziekte hebben we moeten behandelen. Mick en Nicole lopen te puffen en te hijgen op deze hoogten maar bibieke heeft nergens last van, heeft weer geluk.
Vanuit Curahuasi hebben we twee uur getaxiet naar Ollantaytambo(een pint voor al wie dat kan herhalen als we mekaar ontmoeten) om te gaan zien wat we - volgens de foldertjes - allemaal moeten doen alvorens te sterven : de Inca ruines van Machu Picchu gaan zien. Bij onze dood hoeven jullie dus helemaal niet meer te wenen. Het is overweldigend en loont zeker de moeite, sommigen vinden het zelfs beter dan de Ankor Watt ruines in Cambodja, maar das allemaal persoonlijk en dat moet ge dus zelf maar weten. Indrukwekkend zijn de hoogteverschillen, de bouwtechniek teruggeprojekteerd in de tijd, de conservatie en de organisatie, schitterend.Maar je betaald er wel voor, treintje tot aan de voet van de berg, 1.30u voor 127$ a /r, bus tot de ingang 30min 25$ a/r, ingang 48$, alles per persoon natuurlijk. ( stikkeduur dus in vergelijking met de Ankor Watt) Daarvoor moet je al lang aan de ATM- geldspuwer staan aanschuiven. We hebben er een godganse dag in rondgelopen(om 4.30u opgestaan) , honderden foto's afgeklikt, 5 keer onze regenponcho's aan en uitgedaan ( regenseizoen) , niemand had een Fitbit , dus we weten niet hoevaal stappen we hebben gedaan en hoeveel hoogteverschil we hebben overbrugd, honderd keer whaawh gezegd, en devolgende dag uitgerust en nagenoten.
Vandaag zijn we dan op weg naar Puerto Maldonando, vanwaar we een 4-daagse jungletrip besteld hebben, maar tja, we zouden op dit eigenste uur afgehaald worden aan de vlieghaven terwijl we hier nog steeds zitten te wachten tot de vlucht op het bord verschijnt. Zal het nog voor vandaag zijn??? We zijn alweer voor 6 uur opgestaan. Als we vliegen, vliegen we wel terug naar een voor ons gewone hoogte, dus de adem en hoofdpijn probleempjes zullen wel weer snel verdwijnen. Maar kwil hun smoeltjes wel eens zien als er een nieuwsgierig tarantulaatje aan een draad afzakt om te komen kijken naar die toeristjes.
Gisteren ook mijn poesje gelukkig gemaakt. Hebben in Cusco een stop gemaakt om voor ons twee een Peru Hop On Hop Off ticket te kopen. Als Pat en Mick hun vlieger terug naar Lima nemen (8maart, na de jungle) gaan wij nog wat verder jungelen en tarantullakes bekijken om op 10 maart de nachtbus te pakken van Peru Hop tot Puno, de grens met Bolivia. Een Peru Hop ticket is 1 jaar geldig , je kan gelijk waar afstappen en dan later als het je schikt weer opstappen. Dat bestel je zelf online en dan komt de bus je oppikken aan je hotel. Luxe luxe luxe rugzakkenreis! Maar, dat mag wel op onze leeftijd.
Poesje is er mee in de hemel, we vertellen later wel hoe hemels het echt is...
dikke kus, walter en nicole.
Sorry, ook deze keer geen foto's, we slagen er niet in. Ook sorry voor de lettergrootte, ook daarin slagen we niet. Misschien inzomen, kan dat?
-
08 Maart 2017 - 19:52
Rymenans Frans:
Hallo vrienden hopelijk vinden jullie tijd om onze verslagen te lezen ,hier is het koud en storm achtig veel regen weinig zon ik ben precies de weervrouw vinden jullie ook niet .
Enfin jullie hebben een ongelooflijke reis uitgestippeld . Ja Walter dat jij tegen die hoogte kunt daar sta ik niet van verstomd .Wat wil je je bent ook 2x zo groot als Nicolle .
In elk geval wij vinden het leuk jullie te kunnen volgen en mee te genieten .
Tot schrijfs Frans Lea -
09 Maart 2017 - 07:46
Renée:
Hallo familie,
Fijn nog eens van jullie avonturen te horen .
De ervaringen die jullie opdoen zijn onvergetelijk,maar vooral de verslagen boeien mij enorm.
Blij dat jullie dit alles mogen meemaken.
Zitten zelf in Spanje om de oude knoken te verwarmen ,want in België regent het en is het veel te koud voor mij.
Hoop ooit de foto's van jullie wedervaren te kunnen bekijken.
Geniet met volle teugen en laat ons verder meegenieten
Renée en Eddy -
09 Maart 2017 - 09:57
Guido & Mimi:
Beste Walter en Nicole,
Hoe was het in Cusco ? Eerst eens goed thee gedronken + gerust alvorens de tocht naar de top aan te vatten ? Heb je gezien dat er 2 "pieken" zijn elk rechtover elkaar?
En je weet ook dat de MP "per ongeluk" in 24 door professor Bingham werd "ontdekt" toen hij met een eenmotorig vliegtuigje over de Andes vloog en op die plaats "een kale plek in het woud" had gespot.
Lopen die ventjes nog steeds over de bergwand om centjes van de toeristen af te troggelen ?
Veel plezier nog en tot uw volgend bericht,
G+M
-
09 Maart 2017 - 11:53
Louis En Magda:
Nicole en Walter,
fijn te horen dat niet alleen hier het regenseizoen is ingetreden. De uitstap naar de jungle zal wel fantastisch geweest zijn en M.P. is op mijn tablet al overdonderend.
De centen die je moet uitgeven zijn snel vergeten maar ja je voelt je wel een beetje als een geplukte kip . Dat gevoel kennen we van onze reis naar Ethiopië. Die gasten kennen er ook wat van om uw portemonnee lichter te maken op korte tijd. Dat hoort er bij.
Ik ben al aan het oefenen met Ollantaytambo want ik wil die pint wel proberen te verschalken.
Geniet verder van jullie reis dan genieten wij ook want een maileke van jullie is altijd een beetje reizen.
Dikke knuffels
Louis en Magda ( onze Chopin is niet meer)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
