zeeleeuwen 2
Blijf op de hoogte en volg Walter en Nicole
27 Februari 2017 | Peru, Lima
De eerste schrijfsels vanuit een woestijn in groei, woestijn waarvan we niet eens weet hadden, wij die dachten dat we alle woestijnen kenden in de wereld. Het is een strook die het westen van zuid Amerika scheidt van het Amazonegebied, maar wel doorloopt in de zee want de eilanden die we gisteren tegen kwamen tijdens een boottrip op de pacific waren bedekt met zand en zeevogelstront -wat wel de beste en sterkste bodembedekker is ter wereld - maar er was niet 1 grasje of plantje te bespeuren. De boottrip ging naar een eiland bezet door een groep zeeleeuwen van tussen de 6000 a8000 stuks, er is nl. ook wat migratie van tijd tot tijd. Zeeleeuwen zijn van de familie van zeehonden, otaries, maar veel groter. De vrouwtjes wegen 80kg. De mannetjes 300kg. Er zijn 10 vrouwtjes voor 1 man, en geloof het of niet, ik heb gedurende 45min tussen en samen met hen gezwommen, zolang als de temperatuur van het water het toeliet. Het water is heel koud (12-15gr) en gelukkig maar, anders zitten er haaien en kan de plankton zich niet ontwikkelen en is er te weinig vis om de zeeleeuwen te voeden (vrouwtje 10kg/dag, man 20kg. Het is heel indrukwekkend om met hen te zwemmen. ze maken een immens lawaai, komen rondom je heen duiken,laten zich zelfs pakken en strelen, het is een geweldige ervaring. Het stinken valt wel mee, maar het water is natuurlijk troebel van de mest. Ik heb al wel een paar keer gedouched, maar heb mijn haar nog niet gewassen om het nog een dagje bij te houden. ... Iets om nooit te vergeten!!!! Er leven ook een heleboel vogels omheen, behalve wat we kennen, eenden, aalscholvers, meeuwen en sternen, ook veel pelikanen. Blijkbaar voldoende voedsel voor allen, wat hoopvol stemt tot optimisme.
Op een ander eiland zagen we ook een groep van een 30-tal pinguins. Er schijnen er een 400 te leven, maar die hebben we niet gevonden. We hadden ze nog nooi in het wild gezien, geeft kriebels.
We logeren hier 25 km ten zuiden van lima in een 1000meter brede vallei, in de bergketen langs de kust. Toppen van 1600m. Om ons heen, aar alles zonder de minste begroeiing. "Ons"huis is nieuw, zonneenergie, maar met wasmachine en koelkast, gelegen in een urbanisatie project met nog een 20-tal andere huizen in aanbouw, water wordt aangevoerd door vrachtwagens want in de grond zit niets, zelfs niet tot 500m. Diepte. Er worden wat oleanders , jukas en cactussen in leven gehouden met irrigatie.
Het geheel is lelijk en volgens ons niet duurzaam.bal dat water blijven aanvoeren over slecht onderhouden niet verharde wegen wordt op lange termijn onbetaalbaar. Maar zolang mensen (vooral expats die veiligheid zoeken) blijven betalen wordt er lustig verder gebouwd.
Gisteren hebben we daarenboven 3uur gereden van noord-lima tot hier. Lima doorkruisen is een hel. Trekken en duwen in een overvolle stad waar ze de ronde punten nog niet hebben uitgevonden en waar blijkbaar nooit plaats geweest is om binnen en buitenringen aan te leggen. 1brede 8-baansweg met een verkeerslicht om de 200 meter,10tallen agenten die verkeersleider spelen met lichtgevende knuppeltjes, stoppen, schuiven, stoppen, schuiven en dan eens de stad uit niks meer, geen lichten meer, maar ook geen asfalt, alleen Putten en verkeersdrempels (slapende politieagenten noemen ze dat hier ) notabene op niet verharde wegen. Nicole zei: en ik die dacht dat wij in funcho afgelegen woonden, maar dit is nog eens wat anders.
Morgen weer die helse rit naar de luchthaven en dan anderhalf uur zuidwaarts vliegen naar Cusco. Vandaar per lokale taxi naar Curahuasi, waar de dochter van jeugdvrienden van ons een kleinschalig project vheeft voor minder bedeelden en deficienten. Mijn Nicoletje zal haar geestdrift niet op kunnen en haar bebbetje zal dagenlang niet stilstaan.
Ondertussen zijn we aangekomen bin Curahuasi. Maar dat is voor een volgend verhaal.
Foto's volgen later want aanhechten mislukt, sorry
Dikke kus uit Curahuasi
Op een ander eiland zagen we ook een groep van een 30-tal pinguins. Er schijnen er een 400 te leven, maar die hebben we niet gevonden. We hadden ze nog nooi in het wild gezien, geeft kriebels.
We logeren hier 25 km ten zuiden van lima in een 1000meter brede vallei, in de bergketen langs de kust. Toppen van 1600m. Om ons heen, aar alles zonder de minste begroeiing. "Ons"huis is nieuw, zonneenergie, maar met wasmachine en koelkast, gelegen in een urbanisatie project met nog een 20-tal andere huizen in aanbouw, water wordt aangevoerd door vrachtwagens want in de grond zit niets, zelfs niet tot 500m. Diepte. Er worden wat oleanders , jukas en cactussen in leven gehouden met irrigatie.
Het geheel is lelijk en volgens ons niet duurzaam.bal dat water blijven aanvoeren over slecht onderhouden niet verharde wegen wordt op lange termijn onbetaalbaar. Maar zolang mensen (vooral expats die veiligheid zoeken) blijven betalen wordt er lustig verder gebouwd.
Gisteren hebben we daarenboven 3uur gereden van noord-lima tot hier. Lima doorkruisen is een hel. Trekken en duwen in een overvolle stad waar ze de ronde punten nog niet hebben uitgevonden en waar blijkbaar nooit plaats geweest is om binnen en buitenringen aan te leggen. 1brede 8-baansweg met een verkeerslicht om de 200 meter,10tallen agenten die verkeersleider spelen met lichtgevende knuppeltjes, stoppen, schuiven, stoppen, schuiven en dan eens de stad uit niks meer, geen lichten meer, maar ook geen asfalt, alleen Putten en verkeersdrempels (slapende politieagenten noemen ze dat hier ) notabene op niet verharde wegen. Nicole zei: en ik die dacht dat wij in funcho afgelegen woonden, maar dit is nog eens wat anders.
Morgen weer die helse rit naar de luchthaven en dan anderhalf uur zuidwaarts vliegen naar Cusco. Vandaar per lokale taxi naar Curahuasi, waar de dochter van jeugdvrienden van ons een kleinschalig project vheeft voor minder bedeelden en deficienten. Mijn Nicoletje zal haar geestdrift niet op kunnen en haar bebbetje zal dagenlang niet stilstaan.
Ondertussen zijn we aangekomen bin Curahuasi. Maar dat is voor een volgend verhaal.
Foto's volgen later want aanhechten mislukt, sorry
Dikke kus uit Curahuasi
-
27 Februari 2017 - 07:21
Maergriet:
Hallo,
Mooie verhalen! Geniet van mooi Peru en alles wat erbij hoort! Hier mijn laatste dagen in Ghana, donderdag naar Nederland. Lieve groeten ook namens Sekou en familie, Margriet
-
27 Februari 2017 - 10:21
Willy De Gusseme Lieve De Frenne:
amai dit moet een onvergetelijke reis worden, geniet ervan en wij lezen met veel aandacht jullie verslagen -
27 Februari 2017 - 10:52
Theo Knoop:
Hallo Walter en Nicolle.
Leuk om jullie ervaringen te lezen. Geniet ze en blijf gezond.
Tot een volgend keer.
-
27 Februari 2017 - 11:32
Michel En Greta:
Hallo,
Fijn te horen dat jullie het prima maken.
Geniet maar met volle teugen verder van deze prachtige belevenis.
Tot binnen een paar weken -
27 Februari 2017 - 11:40
Desiree:
Geniet ervan. Leuk dat zwemmen met de zeeleeuwen. Oppassen daar in het verkeer, gelukkig hoeven jullie zelf niet te rijden groetjes
-
27 Februari 2017 - 12:46
Guido & Mimi:
Beste vrienden,
is weer zeer boeiend verslag ! Alleen vragen "de oudjes" u om a.u.b. een GROTERE CORPUS (bvb 9 of 10) te willen gebruiken want wij kunnen deze kleine lettertjes (6? 7? 8?) oh zo moeilijk lezen.
Waarvoor hartelijk dank en prettige reis. Wij kijken al uit naar jullie volgend verslag. -
27 Februari 2017 - 13:25
Coosje Kien:
Wat een mooie verhalen en avonturen. Vooral dat zwemmen. Genieten en nog eens genieten -
27 Februari 2017 - 14:32
Anneke & Martin:
Fantastisch verhaal m.n. over de zeeleeuwen. Wel een beetje grote beesten om mee te zwemmen?!
We genieten mee, en kijken uit naar jullie vlg. verslag e/o foto's. Groeten! Martin en Anneke -
27 Februari 2017 - 16:07
Guy:
Hallo daar,
Ik geniet van het lezen van jullie verslag. ik zou niet durven te zwemmen met de zeeleeuwen. Zie da ge uw haar gewassen heb tegen ik bij jullie kom. Tot aan tel met whats app. Geniet er nog van. -
27 Februari 2017 - 16:37
Rita Lambrechts:
Ik ben het volop eens met Guy - zou niet durven zwemmen tussen de zeeleeuwen. Wij hebben die enorme beesten ook gezien. Neen, niet in Panama. Daar zaten alleen apen, luiaards, agoutis, grote hagedissen en natuurlijk vogels en vogeltjes (duizenden foto's geschoten!) Geniet nog verder van jullie reis en tot binnenkort in Portugal. -
27 Februari 2017 - 17:14
Dyonne:
Wanneer komt dat reisboek van je uit, Walter? Zoals altijd weer een geweldig verslag in jou geheel eigen stijl.
Liefs uit een zonnig Chicago!
Dyonne en Wieke -
27 Februari 2017 - 18:01
Ma En Pa:
dank voor verslag,veel plezier gehad met het het zwemmen,doe zo voort ,en nog prettige dagen . -
28 Februari 2017 - 00:10
Mirjam:
wauw, was jij de enige die zich tussen de zeeleeuwen durfde te begeven Walter?
Veel plezier allemaal en vooral Nicole nu ze op haar 'stek' zit. Liefs, ook voor Patricvia en Mick, MirJan -
28 Februari 2017 - 13:23
Johannie:
Ha die Walter! Ik kan geloven dat je je in je sas voelde : 10 vrouwtjes voor 1 mannetje!
Er kan toch geen groter liefde voor een dier bestaan, dan in zijn mest rondzwemmen.
Wat het verkeer betreft, dat is er in de laatste 40 jaar niet op verbeterd, integendeel.
En de omgeving van Lima ziet er nog precies zo uit, maar dan groter.
Geniet van het landelijke Peru!
Bjs
Johannie
-
28 Februari 2017 - 14:33
Magda En Louis:
Fijn dat we jullie kunnen volgen daar in Peru. Lijkt me best gezellig en avontuurlijk. Rijden daar ook van die Afrikaanse toek toeks? Geniet van de reis en wees steeds voorzichtig.... -
28 Februari 2017 - 15:09
Erik :
Wat een leuke ervaring , zwemmen tussen de zeeleeuwen.
Interessant , ook wat betreft de wegen situatie.
Veel plezier !!Erik
-
28 Februari 2017 - 16:06
Eddy En Brigitte:
Zeeleeuwen bekeken we aan de West Kaap Z.Afrika ,vermakelijke dieren maar daar tussen zwemmen moet wel enig zijn.De geur neem je erbij en Walter was die haardos maarwant anders zal Nicole niet happy zijn. Geniet ten volle van jullie reis en de komende bestemmingen maar blijf vooral gezond. Gr xx E & B . -
28 Februari 2017 - 18:04
Kristof & Sabrina:
Dag allerliefste "funchookes" ... Zo ver weg ... Jullie zijn mega aan 't genieten heeeeee .... Heel leuk geschreven, was da water nu nie zo koud, ' k kwam af voor ook een zwemke -
01 Maart 2017 - 13:20
Karin Lieshout:
Ha lieverds, wat een fijne reis maken jullie. Ik reis in gedachten met jullie mee. Willen jullie mij ook persoonlijk mailen? Mijn schat vergeet soms iets door te sturen. Veel liefs, Karin (en Balt;) )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
