Onderbroken ketting
Door: Wapoe
Blijf op de hoogte en volg Walter en Nicole
26 Maart 2019 | Costa Rica, San José
Costa Rica. We moeten alles nog leren. Poesje had voor de eerste twee nachten een kamer geboekt in San José, toevallig op loopafstand van de autoverhuurder waar ze gereserveerd had voor dertig dagen. Dus konden we onze tijd spenderen aan door de (hoofd) stad kuieren en veel rusten - Brussel-Amsterdam-Toronto-San José kruipt niet in je koude kleren en de eerste dagen blijft het moeilijk om op je gat te gaan zitten.
Het eerste wat ons opviel: heel vriendelijke mensen, behulpzaam en praatziek, en tot onze grote verwondering verstaan ze allemaal perfect ons traaggesproken Portugees met Spaans accent en hebben wijzelf ook weinig of geen moeite met hun Spaans, op voorwaarde dat ze tegen ons praten en niet onder elkaar aan het kwebbelen zijn. De stad zelf zoals de meeste grootsteden: veel te veel volk, in dit geval overaanbod aan muziek en animatie, muziek door straatluidsprekers, muziek in elke open winkels, straatmuzikanten die een centje willen verdienen, van alles wat, veel oude jaren 60 tot 80 nummers, reagea, rock, maar weinig Spaanse of lokale muziek. Onze kamer gaf uit op een casino waar ze 's morgens om 4 uur nog I love you yeyeye van de Beatles draaiden, maar geenenkele keer Slaap kindje slaap gehoord. Dus van zodra we dat autootje in handen hadden... we hebben maar 1 uur parking moeten betalen en hop, we waren die stad al aan het uitrijden. Tenminste proberen uit te rijden. 90 % van de straten zijn éénrichtingsverkeer, dus van zodra je je eens van goeie richting vergist heb je een uur nodig om weer op je goede baan te komen. En wat een geluk dat we weer eens een 'rent a wreck' auto hebben (dit keer een Toyota Yarris met 85.000 km waaraan ze al lang geen reparaties meer aan het kunstwerk doen) want toen we even een klein parkeerplaatsje inreden om ons te oriënteren met kaartjes en Google Maps, een 30 cm goot aan het rechterwiel niet gezien en Lap, onze bumper hing al half los. Bij een spliksplinter nieuwe huurauto met onze minimum verzekering en dus een maximum eigen risico zou dat een ramp zijn, maar op die bumper staan al 6 kruisjes op het rapport dus geen kat die weet wat al was en wat nieuw is. Bumper weer vastgehaakt - min of meer - en we rijden weer.
Al met al waren we een klets later dan voorzien aan de vulkaan die we wilden bezoeken, maar geen nood - dachten we. We waren nog niet halfweg het parcours of de rangers kwamen ons halen om terug te keren: het park sluit om 4 uur!!! We hebben niet lang plezier gehad van onze 32 $ ingang.
Toen begon de pret pas. Maar eerst een woordje uitleg over onze manier van reizen: vandaag beslissen we waar we morgen naartoe gaan en waar we gaan slapen. Via booking.com of hotel.com boeken we een kamer voor 1 nacht, we zien dan later wel of we willen blijven of verder reizen. Maar dit houdt wel in dat elke kamer verplicht Wi-Fi heeft, anders kunnen we ons volgend verblijf niet boeken en is de ketting onderbroken, want 't is niet altijd simpel een Wi-Fi spot tegen te komen, vooral niet in de jungle. Eergisteren hebben we nog eens ontdekt hoe belangrijk dit is. Beetje verder dan de vulkaan hadden we een bungalowtje geboekt in de jungle en betaald dus. Twee en en half uur hebben we ter plaatse gezocht. De plaats die Google Maps ons aanduidde bleek een grote gesloten poort en hek. Taxichauffeurs, buren, receptionisten van andere lodges, niemand kende de naam van onze lodge. Een van de mensen die ons hielpen had een bar-restaurant, dus daar zijn we dan maar gaan eten. Ondertussen bleven die mensen - ook geïntrigeerd - maar verder zoeken en rondbellen. Tenslotte vonden we uit dat met dezelfde foto's en beschrijvingen twee lodges annonceerden in hetzelfde dorp, zonder dat ze bestaan. Ze staan op alle bookingsites en innen het geld. Pure oplichterij. Ondertussen zaten alle kamers in de buurt vol en daar stonden we. In de auto slapen dan maar, en erger nog, de ketting was onderbroken. Maar neen hoor, de zus van de restaurant-madam had een kamer - bleek later hun eigen slaapkamer te zijn - dus we mochten bij hen blijven slapen (koppel met 2 dochters en 9 honden). Daarenboven hadden ze Wi-Fi in huis. Uiterst vriendelijke mensen en - zoals we het nu ervaren - vrienden voor het leven.
Ondertussen aangekomen en geslapen op onze volgende bestemming - Cahuite voor wie volgt - zuid-westen van CR.
Regendag en niet zonder reden. Vanmorgen uit de mails moeten vernemen dat we gisteren een goeie vriend verloren hebben. Jos Van Hemelrijk is zo'n goeie 5 weken geleden uit Lagos gerepatrieerd. De avond daarvoor hadden we samen nog een glaasje wijn gedronken - waarschijnlijk zijn laatste. Huilen.
Later op de dag, deels in de regen, in een junglepark gewandeld. Veel fauna en flora gezien, waaronder een groep brulapen, en voorwaar, soms kan poesje haar gekwek mij op de zenuwen werken, maar als ge dan een madam brulaap hoort, dan mag je je nog gelukkig prijzen.
Vanavond weer eens proberen een lekker visje te vinden om ons maagje te vullen. Betaalbaar is hier ofwel gefriteerde pescada of tilapia ofwel rauwe vis, de cheviche. Een lekkere hele vis met kop en staart is al snel veel duurder. De buurlanden, Nicaragua en Panama, staan bekend als goedkope landen, maar daartussenin ligt een 'alles is duur in Costa Rica', en daar moesten wij natuurlijk weer net zijn. Maar het zou ook het mooiste land zijn, dus laat ons hopen. We houden jullie in alle geval op de hoogte.
Dikke kussen en tot volgende episode.
Het eerste wat ons opviel: heel vriendelijke mensen, behulpzaam en praatziek, en tot onze grote verwondering verstaan ze allemaal perfect ons traaggesproken Portugees met Spaans accent en hebben wijzelf ook weinig of geen moeite met hun Spaans, op voorwaarde dat ze tegen ons praten en niet onder elkaar aan het kwebbelen zijn. De stad zelf zoals de meeste grootsteden: veel te veel volk, in dit geval overaanbod aan muziek en animatie, muziek door straatluidsprekers, muziek in elke open winkels, straatmuzikanten die een centje willen verdienen, van alles wat, veel oude jaren 60 tot 80 nummers, reagea, rock, maar weinig Spaanse of lokale muziek. Onze kamer gaf uit op een casino waar ze 's morgens om 4 uur nog I love you yeyeye van de Beatles draaiden, maar geenenkele keer Slaap kindje slaap gehoord. Dus van zodra we dat autootje in handen hadden... we hebben maar 1 uur parking moeten betalen en hop, we waren die stad al aan het uitrijden. Tenminste proberen uit te rijden. 90 % van de straten zijn éénrichtingsverkeer, dus van zodra je je eens van goeie richting vergist heb je een uur nodig om weer op je goede baan te komen. En wat een geluk dat we weer eens een 'rent a wreck' auto hebben (dit keer een Toyota Yarris met 85.000 km waaraan ze al lang geen reparaties meer aan het kunstwerk doen) want toen we even een klein parkeerplaatsje inreden om ons te oriënteren met kaartjes en Google Maps, een 30 cm goot aan het rechterwiel niet gezien en Lap, onze bumper hing al half los. Bij een spliksplinter nieuwe huurauto met onze minimum verzekering en dus een maximum eigen risico zou dat een ramp zijn, maar op die bumper staan al 6 kruisjes op het rapport dus geen kat die weet wat al was en wat nieuw is. Bumper weer vastgehaakt - min of meer - en we rijden weer.
Al met al waren we een klets later dan voorzien aan de vulkaan die we wilden bezoeken, maar geen nood - dachten we. We waren nog niet halfweg het parcours of de rangers kwamen ons halen om terug te keren: het park sluit om 4 uur!!! We hebben niet lang plezier gehad van onze 32 $ ingang.
Toen begon de pret pas. Maar eerst een woordje uitleg over onze manier van reizen: vandaag beslissen we waar we morgen naartoe gaan en waar we gaan slapen. Via booking.com of hotel.com boeken we een kamer voor 1 nacht, we zien dan later wel of we willen blijven of verder reizen. Maar dit houdt wel in dat elke kamer verplicht Wi-Fi heeft, anders kunnen we ons volgend verblijf niet boeken en is de ketting onderbroken, want 't is niet altijd simpel een Wi-Fi spot tegen te komen, vooral niet in de jungle. Eergisteren hebben we nog eens ontdekt hoe belangrijk dit is. Beetje verder dan de vulkaan hadden we een bungalowtje geboekt in de jungle en betaald dus. Twee en en half uur hebben we ter plaatse gezocht. De plaats die Google Maps ons aanduidde bleek een grote gesloten poort en hek. Taxichauffeurs, buren, receptionisten van andere lodges, niemand kende de naam van onze lodge. Een van de mensen die ons hielpen had een bar-restaurant, dus daar zijn we dan maar gaan eten. Ondertussen bleven die mensen - ook geïntrigeerd - maar verder zoeken en rondbellen. Tenslotte vonden we uit dat met dezelfde foto's en beschrijvingen twee lodges annonceerden in hetzelfde dorp, zonder dat ze bestaan. Ze staan op alle bookingsites en innen het geld. Pure oplichterij. Ondertussen zaten alle kamers in de buurt vol en daar stonden we. In de auto slapen dan maar, en erger nog, de ketting was onderbroken. Maar neen hoor, de zus van de restaurant-madam had een kamer - bleek later hun eigen slaapkamer te zijn - dus we mochten bij hen blijven slapen (koppel met 2 dochters en 9 honden). Daarenboven hadden ze Wi-Fi in huis. Uiterst vriendelijke mensen en - zoals we het nu ervaren - vrienden voor het leven.
Ondertussen aangekomen en geslapen op onze volgende bestemming - Cahuite voor wie volgt - zuid-westen van CR.
Regendag en niet zonder reden. Vanmorgen uit de mails moeten vernemen dat we gisteren een goeie vriend verloren hebben. Jos Van Hemelrijk is zo'n goeie 5 weken geleden uit Lagos gerepatrieerd. De avond daarvoor hadden we samen nog een glaasje wijn gedronken - waarschijnlijk zijn laatste. Huilen.
Later op de dag, deels in de regen, in een junglepark gewandeld. Veel fauna en flora gezien, waaronder een groep brulapen, en voorwaar, soms kan poesje haar gekwek mij op de zenuwen werken, maar als ge dan een madam brulaap hoort, dan mag je je nog gelukkig prijzen.
Vanavond weer eens proberen een lekker visje te vinden om ons maagje te vullen. Betaalbaar is hier ofwel gefriteerde pescada of tilapia ofwel rauwe vis, de cheviche. Een lekkere hele vis met kop en staart is al snel veel duurder. De buurlanden, Nicaragua en Panama, staan bekend als goedkope landen, maar daartussenin ligt een 'alles is duur in Costa Rica', en daar moesten wij natuurlijk weer net zijn. Maar het zou ook het mooiste land zijn, dus laat ons hopen. We houden jullie in alle geval op de hoogte.
Dikke kussen en tot volgende episode.
-
27 Maart 2019 - 01:20
Frank:
Leuk verslag. Weet wie goed doet, goed ontvangt. Rij veilig en amuseer jullie maar. -
27 Maart 2019 - 06:03
Guy:
geweldig
we volgen XX gr G&B -
27 Maart 2019 - 06:11
Tessa:
Keppetjes toch wat een heerlijk verhaal (met uitzondering van het trieste nieuws natuurlijk).
Fijn om te lezen dat er goed voor jullie gezorgd wordt...maar dat kan toch niet anders hé!
Al benieuwd naar het vervolg hoor xxxx
-
27 Maart 2019 - 08:03
Desiree:
Leuke belevenissen, succes met de auto, ga jullie goed. -
27 Maart 2019 - 08:05
Guido & Mimi:
Als fervente Costa Rica-enthusiastelingen "verslinden" we graag ALLE info over dit mooie land.
Daarom hartelijk dank voor jullie updates.
Nog een zeer goede reis gewenst en vooral véél leren en plezier maken.
By the way: heb je de heilige vogel QUETSAL al "gezien" ????? Moet je beskist eens naar op zoek gaan.
Groetjes,
M&G -
27 Maart 2019 - 08:45
Mandy:
Hoi Lieve mensen, leuk verslag met uitzondering van het trieste nieuws. Geweldig dat jullie bij die mensen konden slapen. Dat zijn toch de leuke dingen tijdens een vakantie. Heel veel plezier en ik kijk uit naar het volgende verslag. XX -
27 Maart 2019 - 11:38
Guy:
Leuk verslag. Geniet verder van jullie vakantie. XXX -
28 Maart 2019 - 06:05
Eddy:
leuk van jullie belevenissen te lezen.zo zie je maar dat er overal zwendelaars zitten . Jullie hadden geluk dat je daar nog kon slapen .Spijtig voor het slechte nieuws. Wij hebben dit hier in Spanje al drie keer ervaren en dat is alles behalve leuk . Je begint dan ook al diep na te denken. Geniet ervan met volle teugen en tot schrijfs.
Eddy en Renée -
29 Maart 2019 - 11:51
Hannie:
Leuk om te lezen en jullie op deze manier te kunnen volgen.
Lieve groetjes van Hannie en Henk -
31 Maart 2019 - 13:26
Karin:
Mooie verhalen. Maar de volgende reis moet toch echt eens naar zuidelijk Frankrijk of NL gaan. Kunnen we jullie vertroetelen en mogen jullie luieren! XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
