kafee zonder bier

Dag lezertjes,
Weer lang zitten sukkelen met de foto's vorig verslag, maar gelukkig zijn we der uitgekomen en we denken dat we het nu door hebben. Dus ook alsnog een paar pictures van wat ik vertelde over apen die door bewoond gebied trekken, dat ze dat doen via de elektriciteitskabels en dat ze daarbij soms electroschoks krijgen. Kijk eens op de fotootjes, mooi hé hoe ze met hun staart hun evenwicht verzekeren. Maar goed, nu stop ik over de aapjes, ze hebben genoeg aandacht gekregen. Die foto's hebben we getrokken in Samara. Ik moet zeggen, sinds ik schreef dat we alle dagen een uurtje regen hadden in de tropische wouden van de zuidoost kust aan de Caraïbische Zee, wel toen we daar weg gereden zijn naar het centrum en later het noorden en nog later de noordwest kust van de pacific, wel sindsdien hebben we geen regen meer gezien, geen spatje. In het centrum aan de vulkanen was het lekker vertoeven, maar aan de westkust is het heel warm en vochtig. Makkelijk 35gr., en het moet gezegd, poesje is soms de wanhoop nabij. We zitten hier ook aan het einde van het droog seizoen. De regens beginnen eind april, maar dat maakt dat alles dor en bruin is, bijna alle bomen zonder bladeren, kaal struikgewas, kortom droog en lelijk, maar je kan wel goed vogeltjes spotten. Nee ik ging niet meer over apen spreken. Maar het landschap is niet mooi en het doet aan de Sahel van Niger denken.
En dat het droog is, is niet eens zo erg, maar dat ze geen bier of wijn schenken in de resto's, dat is helemaal van de fles. We hebben voor de eerste keer sinds 78/81 in Algerije moeten lunchen met water! En dan zijn we het nog afgebold in een restaurant omdat ze zelfs geen water hadden, alleen suikerhoudende frisdranken. Dat was la cruz: goed onthouden, nooit naar toe gaan, wij zijn het ook stante pede afgebold want het bleek een lokale overheids reglementering . Doen we niet aan mee. Maar ze hadden daar wel heerlijke reuzemangoo's, in ons geval overgenomen van een vrachtwagen chauffeur , fier als een gieter over zijn monster. Zie foto.
Niet eens zover daar vandaan, een beetje zuidwaarts, was er een kitestrand. En daar zijn we 2 nachtjes gebleven. Het gaf aan een baai waar het hele jaar door een wind staat van 30 à40 knopen. De kiters stromen daar op af, en gezien ik in mijn volgende leven ook wil kiten (én golfsurfen én parapenten ) heb ik de ogen uit mijn kop gekeken. Ik kan het al bijna