Hanoi-Bangkok
Door: wapoe
Blijf op de hoogte en volg Walter en Nicole
13 Mei 2011 | Vietnam, Hanoi
Dag allemaal,
We zijn hier ineens in een andere wereld gedonderd. Het rugzakkenvolk en bijbehorende hotelletjes en schuine buurt helemaal achter ons gelaten. We hebben ze nog een keertje gezien toen we met Stef en Thuy (neef en nichtje) op een nacht na restaurant in het centrum van Hanoi een laatste afzakkertje zochten en vonden in de smalle straatjes, maar toen niks meer. Heel anders om bij familie te logeren, samen uitstappen doen, ingewijd worden in de wereld van de insiders, in tegenstelling tot die van de zogezegde Tourist Information die eigenlijk allemaal lokale reisagentschapjes en touroperatortjes zijn, dus dan doe je wel andere dingen en toch soms ook weer dezelfde dingen natuurlijk want ook de insiders vinden dat je alle "musts" moet gezien hebben. Zo kom je toch ook wel weer op heel toeristische plekken, maar je ziet ook mooie plaatsjes die je zonder hen nooit zoudt ontdekt hebben. In ons geval ontmoet je zelfs nieuwe (aangetrouwdw) familie, je bezoekt zelfs het homeland van deze familie, gaat offers brengen en wierook branden op de graven van de voorouders, allemaal hoogst ongewoon voor reizigers, maar voor ons wel een heel bijzondere ervaring. Het was op dat kerkhof wel heel warm die dag, dus ook het litertje extra zweet hoort tot de herinneringen. En dan zijn er natuurlijk ook de lokale eetgewoontes die je daar bij hen opraapt. Het was al snel duidelijk dat wij viseters zijn en zijzelf ook al geen fanatieke kluivenklovers, dus veel vis, maar dan niet zoals wij de stereotiepe visschotels, maar een groot exemplaar in het midden van de tafel en dan nog allerlei schoteltjes groentjes en accompagnementjes eromheen geserveerd, je stopt niet. Volgens mij ben ik dan ook al een kilootje of wat aangekomen (dat bier toch ook he), terwijl mijn poes der ook alsmaar ronder uitziet. Maar die ontdekt dan ook nog weer een heleboel andere dingen op de kaart die ze lekker vindt. Net vanavond heeft ze der nog een toetje bijgefantaseerd: pancake met banaan en chocola. Het schoof zo naar binnen. Maar nu zijn we toch alweer een drietal dagen op schok zonder familie. Die mensen moeten zien dat er brood op de plank komt dus af en toe laten we hen gerust wat werken en hebben toch maar weer eens een "must" aangedaan, eentje die zijzelf niet zo zagen zitten denk ik, maar wat voor een, Halong Bay. Heel typisch voor deze regio, bestaat ook in China, allemaal mooie rechte rotsen en bergjes die uit het water opsteken. Hier is het uit de zee, soms is het uit moerassen of zelfs in het midden van de rijstvelden. Meestal een heleboel roofvogels errond, zowel jagers als vissers. Het toffe aan Cat Ba en Halong Bay is dat het op en rond een eiland gesitueerd is, bijna zonder autos en met maar heel weinig bromfietsen. Een verademing. Par contre wat een hoop boten en bootjes, alle mogelijke modellen en namen, een hoop mensen die op het water leven in drijvende huizen en hutten. Ze leven hier trouwens veelal van de kweek van Vietnamese kokkels - schelpjes - ameijoes - die we in Portugal ook overal kunnen kopen als concurrent van onze eigenste ameijoes. Een ding kunnen we nu garanderen: ze worden echt in de zee gekweekt, tussen de eilandjes en bergjes van Halong Bay in manden, niks geen kunstmatige kweekbedden dus. De excursietjes daar doorheen zijn allemaal per boot. Heel plezant. Dus vandaag weer iets apparts gedaan: Een wandeling van 15 km door het nationaal park hier, allemaal van die zotte bergen, dus klimmen en dalen - soms serieus - door de jungle. We waren met zijn zessen plus gids. Poesje en ik altijd achterop natuurlijk, koppeltje Amerikanan en koppeltje Fransen waren geboren toen wij eigenlijk kindjes hadden moeten maken. Maar pluimpje voor Poes, we zijn rijkelijk op tijd binnen gekomen. Maar misschien toch een tikkeltje te veel voor haar, vandaar dat ik nu ruim de tijd heb dit briefje bij elkaar te schrijven terwijl zij ligt te recupereren. Trouwens in een 3 meter breed bed, en in wat voor een kamer: Uitzicht op de baai van Cat Ba, 4 meter breed raam en balkon, we liggen net op het strand, en allemaal voor 10 $. Het aanbod is hier blijkbaar niet in verhouding tot de vraag. Maar bon, morgen een speedboot naar het vasteland, een bus tot Hanoi en het laatste avondje met Stef en Thuy. 's Morgens 6.30 uur naar de aeroport en vliegen naar Bangkok om wat te shoppen. Zullen we nog tijd hebben om nog iets op te sturen? Het is maar de vraag.
Uiteindelijk sturen we dit op vanuit Bangkok. Vanmiddag toegekomen, taxi genomen naar een electronicamarkt en 4 speakertjes van 100 W gekocht om al die doorgeblazen luidsprekers bij ons thuis eindelijk eens te vervangen. Weegt wel zwaar maar dan maar wat T-shirtjes minder... De nacht van zondag op maandag vliegen we op Londen. See you soon en dikke kussen.
We zijn hier ineens in een andere wereld gedonderd. Het rugzakkenvolk en bijbehorende hotelletjes en schuine buurt helemaal achter ons gelaten. We hebben ze nog een keertje gezien toen we met Stef en Thuy (neef en nichtje) op een nacht na restaurant in het centrum van Hanoi een laatste afzakkertje zochten en vonden in de smalle straatjes, maar toen niks meer. Heel anders om bij familie te logeren, samen uitstappen doen, ingewijd worden in de wereld van de insiders, in tegenstelling tot die van de zogezegde Tourist Information die eigenlijk allemaal lokale reisagentschapjes en touroperatortjes zijn, dus dan doe je wel andere dingen en toch soms ook weer dezelfde dingen natuurlijk want ook de insiders vinden dat je alle "musts" moet gezien hebben. Zo kom je toch ook wel weer op heel toeristische plekken, maar je ziet ook mooie plaatsjes die je zonder hen nooit zoudt ontdekt hebben. In ons geval ontmoet je zelfs nieuwe (aangetrouwdw) familie, je bezoekt zelfs het homeland van deze familie, gaat offers brengen en wierook branden op de graven van de voorouders, allemaal hoogst ongewoon voor reizigers, maar voor ons wel een heel bijzondere ervaring. Het was op dat kerkhof wel heel warm die dag, dus ook het litertje extra zweet hoort tot de herinneringen. En dan zijn er natuurlijk ook de lokale eetgewoontes die je daar bij hen opraapt. Het was al snel duidelijk dat wij viseters zijn en zijzelf ook al geen fanatieke kluivenklovers, dus veel vis, maar dan niet zoals wij de stereotiepe visschotels, maar een groot exemplaar in het midden van de tafel en dan nog allerlei schoteltjes groentjes en accompagnementjes eromheen geserveerd, je stopt niet. Volgens mij ben ik dan ook al een kilootje of wat aangekomen (dat bier toch ook he), terwijl mijn poes der ook alsmaar ronder uitziet. Maar die ontdekt dan ook nog weer een heleboel andere dingen op de kaart die ze lekker vindt. Net vanavond heeft ze der nog een toetje bijgefantaseerd: pancake met banaan en chocola. Het schoof zo naar binnen. Maar nu zijn we toch alweer een drietal dagen op schok zonder familie. Die mensen moeten zien dat er brood op de plank komt dus af en toe laten we hen gerust wat werken en hebben toch maar weer eens een "must" aangedaan, eentje die zijzelf niet zo zagen zitten denk ik, maar wat voor een, Halong Bay. Heel typisch voor deze regio, bestaat ook in China, allemaal mooie rechte rotsen en bergjes die uit het water opsteken. Hier is het uit de zee, soms is het uit moerassen of zelfs in het midden van de rijstvelden. Meestal een heleboel roofvogels errond, zowel jagers als vissers. Het toffe aan Cat Ba en Halong Bay is dat het op en rond een eiland gesitueerd is, bijna zonder autos en met maar heel weinig bromfietsen. Een verademing. Par contre wat een hoop boten en bootjes, alle mogelijke modellen en namen, een hoop mensen die op het water leven in drijvende huizen en hutten. Ze leven hier trouwens veelal van de kweek van Vietnamese kokkels - schelpjes - ameijoes - die we in Portugal ook overal kunnen kopen als concurrent van onze eigenste ameijoes. Een ding kunnen we nu garanderen: ze worden echt in de zee gekweekt, tussen de eilandjes en bergjes van Halong Bay in manden, niks geen kunstmatige kweekbedden dus. De excursietjes daar doorheen zijn allemaal per boot. Heel plezant. Dus vandaag weer iets apparts gedaan: Een wandeling van 15 km door het nationaal park hier, allemaal van die zotte bergen, dus klimmen en dalen - soms serieus - door de jungle. We waren met zijn zessen plus gids. Poesje en ik altijd achterop natuurlijk, koppeltje Amerikanan en koppeltje Fransen waren geboren toen wij eigenlijk kindjes hadden moeten maken. Maar pluimpje voor Poes, we zijn rijkelijk op tijd binnen gekomen. Maar misschien toch een tikkeltje te veel voor haar, vandaar dat ik nu ruim de tijd heb dit briefje bij elkaar te schrijven terwijl zij ligt te recupereren. Trouwens in een 3 meter breed bed, en in wat voor een kamer: Uitzicht op de baai van Cat Ba, 4 meter breed raam en balkon, we liggen net op het strand, en allemaal voor 10 $. Het aanbod is hier blijkbaar niet in verhouding tot de vraag. Maar bon, morgen een speedboot naar het vasteland, een bus tot Hanoi en het laatste avondje met Stef en Thuy. 's Morgens 6.30 uur naar de aeroport en vliegen naar Bangkok om wat te shoppen. Zullen we nog tijd hebben om nog iets op te sturen? Het is maar de vraag.
Uiteindelijk sturen we dit op vanuit Bangkok. Vanmiddag toegekomen, taxi genomen naar een electronicamarkt en 4 speakertjes van 100 W gekocht om al die doorgeblazen luidsprekers bij ons thuis eindelijk eens te vervangen. Weegt wel zwaar maar dan maar wat T-shirtjes minder... De nacht van zondag op maandag vliegen we op Londen. See you soon en dikke kussen.
-
13 Mei 2011 - 12:56
Lieve En Luna:
super mooi, geniet nog van de laatste dagen en een zeer goede terugvlucht
kusjes -
13 Mei 2011 - 14:05
Desiree:
Was weer een gezellig verslag, geniet nog even en een goede reis terug.
Groetjes Desiree -
13 Mei 2011 - 15:47
Ma En Pa:
goede reis terug en de hondjes zullen blij zijn jullie terug te zien ,als ze jullie nog kennen na zoveel tijd -
13 Mei 2011 - 16:13
Os Rosnales:
We zullen de verslagjes missen maar we zien jullie terug en dat is nog heel wat beter. Nog wat genieten daar en verder goeie terugvluchten. Blaf x 4 -
13 Mei 2011 - 16:52
Guy:
Je ziet aan alles komt een eind SPIJTIG VOOR JULLIE (maar geziet jullie hondjes terug). Maar die reis kunnen ze jullie niet meer afnemen en jullie zullen nog lang na genieten. Binnen een maanden mogen jullie mij uitleggen met geuren en kleuren. Zal mee genieten
Goede vlucht terug. -
13 Mei 2011 - 19:54
Louis & Magda:
Bedankt voor de leuke reisverhalen,
een behouden terugreis.
Groeten,
Magda & Louis -
13 Mei 2011 - 20:51
Fransen Lea:
Hallo wij vonden deze Foto ' al de mooiste ,het moet dan ook een onvergetelijke reis zijn ik vond het tof
dat ik Stef nog eens op de Foto zag met Thui doe ze in elkgeval de vele groeten van ons , Nicole en Walter nu niet te veel heimwee wanneer je terug naar Porugal komt groeten vanuit Kapellen -
14 Mei 2011 - 09:22
Eric:
Het zit er bijna op voor jullie. Spijtig, want ik genoot iedere keer van jullie reisverslagen en de mooie foto's. Behouden terugreis en tot... -
14 Mei 2011 - 14:06
Guy En Janny:
Wat zijn jullie daar weer lekker aan het genieten. Veel plezier, lekker eten en hele mooie natuur !!
Wij zullen hier nog wat werken.
Hartelijke groeten uit Arendonk van Guy, Janny, Pieter & Alix -
14 Mei 2011 - 18:39
Eddy-bie:
't is weer voorbij , de herrinneringen blijven die je later in geur en kleur zult kunnen vertellen. Goede terugreis , ik bezorg het gevraagde per email.
gr
eddy-bie -
15 Mei 2011 - 20:02
Johannie:
Een hele goeie terugvlucht, en we kijken al uit naar het weerzien op de dansvloer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
